Drop

‘Wil jij ook een dropje?’ vroeg mijn collega.

Ze hield me een zak clowntjes voor. Ik pakte er een paar en was verkocht. Bij ons eerste bezoek aan de supermarkt zocht ik me rot tussen het snoep. Je gelooft niet wat daar allemaal staat. Eenmaal buiten proefde ik meteen weer die aparte dropsmaak (met héél véél gelatine!) Na een paar weken kwamen we er weer en moest ik zoeken, en zoeken, en ....

Het was er niet! Teleurgesteld gingen we naar huis. Al gauw vergat ik de drop want er zijn andere zaken in het leven die belangrijker zijn. Maar bij een volgend bezoek aan de supermarkt stond ik daar weer bij die gigantische snoepverzameling. En wat bleek! Ze hadden de clowntjes op een andere plek gezet. Ik pakte gelijk drie zakken.

‘Zoveel?’ vroeg mijn vrouw verbaasd.

‘Ik ben aan het hamsteren.’

Ze keek me aan of ik niet goed wijs was. Nou, dat klopte wel want als je ze eenmaal hebt geproefd wordt je belazerd door specialisten van de dropfabriek die weten wat mensen lekker vinden. Dat weet ik wel, maar het maakt me niet uit. Je wordt bij bijna alles wat je eet belazerd. Lees de etiketten maar. Maar je bent verslaafd en je wilt wat. Een keer heb ik ook een zak zoute drop meegenomen. Dat was een vergissing. Het was afgrijselijk zout. Ik schrok me dood toen ik las wat er in zat. Nee, dan zijn die clowntjes toch een stuk minder erg.

Maar er zit wel erg veel gelatine in. Erg veel! Ik moet dringend afkicken!

Cor Snijders

« Terug naar overzicht