Patat

Dat eten we nooit! Het is slecht. Junkfood. Enzovoort. Enzovoort. Goed, we eten het wel eens. Maar dan wel hoogst zelden. Echt waar. Soms zijn we even weg. En dan hebben we geen zin om te koken. Dat komt voor. Gemakzucht. En dan weten we een kraam. Alleen al als je in de buurt komt... Daar kopen we een patatje. Met mayo of saté saus. Lekker. Echt. En die gaat dan helemaal op. Tot het laatste stukje. En dan natuurlijk wel dóór eten. Anders wordt het koud. Maar dat kunnen we. Om ons heen allemaal mensen die samen flink trek hebben. Die man in de kraam werkt zich rot. Zes uur is een toptijd. Eten willen we. En wel zo snel mogelijk. Later kijk ik er gniffelend op terug. Ja, daar stonden we samen te zondigen. Een ordinaire patat. Ik weet het. Maar toch stiekem een beetje genieten. Lekker lang wachten tot het laatste moment zodat je extra lekkere trek hebt. Maar niet te vaak. Soms. Echt waar.

Cor Snijders

« Terug naar overzicht