Oranje boven!!!!

Hoi An,

Jij dacht stiekum: het komt wel goed en ik? Ik wist zeker dat het goed zou komen. We zaten er helemaal klaar voor: eerst lekker barbecueën en dan voor de tv om te zien hoe onze Oranje jongens die Spanjaarden een poepie zouden laten ruiken. Maar niks hoor, geen poepie, geen lelijke gouden bokaal, geen vuurwerk na afloop van de wedstrijd, helemaal niks. Toch een beetje een kater aan het einde van het toernooi. Wel huilende mannen op tv. “Jemig, da’s pas echt drama”, dacht ik nog, want ik kan niet echt tegen de aanblik van huilende mannen. Jij zei dapper: “Nou ja, tweede is toch ook mooi”. En ik dacht: ¨Nou, echt niet; eerste is mooi, tweede is wel aardig”.

Of toch……?

Hebben we nou echt verloren? Als je er goed over nadenkt is dat natuurlijk helemaal niet zo. We hebben prachtige avonden gezellig met elkaar voor de buis gezeten. Wekenlang. Je zag tienduizenden mensen op pleinen en in cafés in Nederland samen een feestje vieren. Vreedzaam, vriendelijk, uitbundig, saamhorig. Slechts een enkel bericht dat de politie ergens moest ingrijpen.

Kennen we normaal gesproken niet alleen maar problemen met voetbalfans die elkaar naar het leven staan?

Natuurlijk hebben we gewonnen. Het was toch prachtig en bloedstollend spannend tot het einde aan toe? Een wekenlang feest. Voor het eerst denk ik dat voetbal, ondanks alle misstanden die er omheen ook te noemen zijn, ons een ongelooflijke winst heeft gebracht. Een positieve impuls door een gezamenlijk feest, gevierd door alle Nederlanders van welke afkomst dan ook. Samen. Dat is teambuilding in optima forma.
Wat een geweldige overwinning!

Met dank aan het Nederlandse voetbalteam.

« Terug naar overzicht