Kerstverhaal van Hans de Vos

Mijn kookverhaal: (niet teveel om me lachen he?)

Jaren geleden belde m'n dochter, die toen in de zorg werkte me op, dat op het werk, met kerst alle dieren het veld moesten ruimen en.. of ik nog een kalkoen wilde. Ik stond gepland voor het hoofdgerecht, dus dit leek me wel wat! Later belde ze me dat ze in de trein zat met een grote kalkoen, in vuilniszak verpakt, die wat 'lekte' en of ze hem kon komen brengen.

's Avonds kwam de verrassing: een grote, wat oudere kalkoen, waarvan de kop af was, maar verder nog in tact.

Ik vond het in eerste instantie maar niets, had me wat anders voorgesteld, maar ging moedig aan de slag.

Na wat adviezen heb ik hem, van z'n veren ontdaan, in het kinderbadje van de buren gevuld met warm water, gestopt. Het was erg koud buiten, maar het moest gebeuren.

Daarna schoongemaakt en ontdekt dat hij een geweldige krop vol met voer had, wat alle kanten op spetterde. Ik liet me maar niet weerhouden, er zat ook veel vlees aan. Inmiddels had ik een recept uit Rusland, 'kalkoen met chocola' ontdekt.

Ik weet niet alles meer, maar het was veel werk. In ieder geval stond met kerst de kalkoen met chocolade op tafel 'te pronken'. We waren met z'n zessen, dit zou het hoogtepunt worden!! Mijn vrouw trok tijdens het proeven een vies gezicht, er zaten nog allemaal velletjes, stukjes zeen e.d. in. Ze wilde het niet eten, m'n kinderen ook eigenlijk niet, en ik had toen nog geen hond?

Ons mooie kerstmaal in duigen, ik erg teleurgesteld. Had het kunnen bedenken, het was een oud beest, natuurlijk niet lekker mals. Achteraf hebben we er wel om gelachen. En ik bleef maar volhouden dat de smaak prima was, maar wat moet je tegen zoveel fijnproevers!

Hans:):):)

« Terug naar overzicht