De historie van eten met Carnaval
Datum: 28 februari 2011 Categorie: Column, Algemeen Reacties: 4Traditionele carnavalsspecialiteiten Hoe verscheiden de traditionele carnavalsspecialiteiten in Limburg ook zijn, er bestaat een overeenkomst: ze zijn bijna allemaal vet. Kookboekenschrijfster Netty Engels-Geurts over nonnevotte, tete de veau en poeffele: Jakkes, moeten we dat eten? Het achterste van een kloosterzuster? De kop van een kalf? Moes van boeren? Vertaal de horror-namen van de gerechten uit de Limburgse carnavalskeuken zoals nonnevotte, tete de veau en boeremoos en de leutige Hollander bedenkt zich wel drie keer alvorens naar het zuiden af te zakken. Wat zou er wel niet schuil gaan achter duistere benamingen als poeffele, spiebak en moetsje? Natuurlijk werd (en wordt) de soep in carnavalsland niet zo heet gegeten. Nonnevotte zijn gefrituurde strikjes' van deegbeslag uit Sittard. Kalfskop is niets anders dan tete de veau, een vermaarde carnavalsklassieker van kalfsvlees uit Maastricht. De kalfskop in deze specialiteit schittert overigens al jaren door afwezigheid, omdat dit product in Nederland in de ban is gedaan. Boeremoos mit braodwors, - boerenkoolstamp met verse worst, schaft de pot in Venlo tijdens de boerenbruiloft op carnavalsdinsdag. Maar daarmee is deze winterkost nog geen carnavalsklassieker. Evenmin als de leverworst (uit het zuur), de metworst of de pannenkoeken met spek, braadworst of bokking, het bikkesement waarmee vele carnavalsvierders zich vroeger op de been...
Mark Klaver
Jordy
Bas doolaar
Harry Löhr
André