Suikerhart

Vijf december naderde. Van Putten, het Hoofd van de school had 't druk met Sinterklaas. Oudercommissieleden waren actief van cadeautjes. In mijn klas hingen Harm en Roelof slin­gers op, dat was man­nenwerk zo hoog op een ladder; de meisjes versier­den de stoel van de Sint. Boer Wester­huis werd Sinterklaas, hij was 't ieder jaar. Dat z'n dochter Zwarte Piet speelde,trok aan­dacht! Het was een boezem­rijke meid waar ik een oogje op had. Bij een dansavond had ik haar al eens ge­vraagd. Dat zij Zwarte Piet was, maakte dat ik de festi­vi­teiten nerveus afwacht­te!

Mijn leer­lingen en de klein­tjes van Juf Mulder waren uit­gelaten. Zelf had ik aan het Sint-Nicolaasfeest slechte herinne­rin­gen.

Als leerling was ik vroeger de laatste we­ken van november al­tijd van slag . De angst voor de klas te moeten ko­men, smeet mijn hele be­staan in het honderd. Stel je voor ;je moest bij Sinterklaas op schoot! Nu waren vreemde schoten voor een kind altijd pro­ble­ma­tisch, maar de knie van Sint was het toppunt. Er werden posi­tieve din­gen opgesomd; hoe je hielp bij 't afwassen,dat je je bord leeg at, dapper de griesmeelpap naar binnenstouwde en dat lief voor je zusje was. Dat laat­ste was niet waar ; ik had haar met een pook gesla­gen , maar dit was de Sint niet ver­teld; de lo­gica daarvan ontging je.
Bij een van die Sint-Nicolaas zittingen had de Goedheilige het over mijn carrière als bedplassertje; bij god, die man wist alles! Wel­ke idioot, sinterklaas of niet, haalde het nu in z’n kop over zoiets te beginnen.

De dag van Sint-Nicolaas, toen de ver­klede Wester­huis met zijn zwarte dochter in een Mercedes bij de Rem­brandtschool arri­veerde, ging alles vlekkeloos! Zo leek het even! Ik had met kleurkrijt een bordtekening van Sint en knecht gemaakt. De kinde­ren van Juf Mul­der zongen: 'Zie ginds komt de stoom­boot!' Van mijn klas boden Magda en Marie Eliza­beth, de Sint bloemen aan. Hij wist er geen raad mee; gaf ze aan Ma­rieke, z'n knecht.
Er volgden toespraken ,ca­deautjes werden uitgepakt, rijmpjes voorgelezen. Juf Mulder kreeg een snijbonen­molen voor haar uitzet met een prachtig gedicht dat Van Putten gemaakt had! 'Voor mijn juf, die het elementaire rekenen, het beginnend le­zen en het klassengesprek zo vakbe­kwaam beheerst.'Geen normale Sinterklaas kon zo’n vol­zin bedenken. Zeker Wes­terhuis niet! De onbereken­bare meester Van Drie stond tijdens het voorlezen gek­heid te schoppen met Zwarte Piet, pakte de roe af sloeg daarmee naar Juf Mulder. Na een snelle worsteling had Piet haar roede terug. Van Putten trok geërgerd met zijn wenkbrauwen. Ik kreeg een groot pak waar­in andere pakjes zaten. Het was een levensmiddelenpakket. Rookworst, spliterwten, lettervermicelli, paneermeel, bouillonblokjes, meer onduidelijke zaken, daartussen vreemd genoeg een doosje kroontjespennen. Kortom een weelde! In een gedicht hoopte de Sint dat ik in mijn klas de zaak niet in de soep liet lopen en ook zuiniger met school­mate­riaal zou zijn. Het laatste sloeg op het feit dat mijn kinderen teveel van die rotpennetjes gebruikten.

Toen moesten Frans en Adri bij de stoel komen!De Zwarte Pieter, begon te wapperen met de zak waarin oproer­kraaiers op transport naar Spanje gingen. Ze riep:’ Sinter­klaas, zal ik deze zak maar vast openhouden!’ Het resul­taat was verbluf­fend: Frans bukte zich, schoot weg, rende 't lokaal uit ge­volgd door Adri, die hem in de gang nasprint­te. Van Putten en Van Drie zet­ten de ach­tervolging in.

Hoe het feest ein­digde, of de vluchtelin­gen terug­kwamen,het was niet duidelijk! In het tumult van kinde­ren en heen en weer lopende ou­dercommissieleden, stak Sint-Nicolaas een sigaret op, en gaf Zwarte Piet mij nog een presentje, een groot sui­kerhart . Ze keek mij veelbelo­vend aan, dacht ik ! Niemand lette daar­op! Aan de janboel maakte Juf Mulder een ein­de, door met haar klas ' Dank U, Sinterklaasje' te zingen. En de Sint knikte, zwaaide met z'n hand, blies rook­wolkjes in het rond.

« Terug naar overzicht