Fruit

Ze houdt niet van fruit. Hoe gezond het ook is. Hoe lekker het ook oogt in de winkel of op de markt. Dat heeft ze wel afgeleerd bij de nonnen. Die vonden dat ook gezond. En zoals alles dat in die tijd verplicht was, werd fruit dat ook. Als het ten slotte naar binnen werd gepropt, terwijl drie man haar vasthielden, braakte ze het weer uit en dwongen ze haar zelfs dat braaksel op te eten. Ze zouden dat eigenwijze kind wel eens leren. Zoals oorlog diepe wonden slaat, veroorzaakten de nonnen trauma’s. Bij verjaardagen mijdt ze daarom taarten met een schijfje sinaasappel, kers of aardbij. Collega’s kopen altijd ook een rijsttaart, speciaal voor haar. Want fruit confronteert haar met een stukje verleden dat ze nooit meer heeft kunnen overwinnen. Zoals de nonnen volhielden dat ze een bijzonder eigenwijs meisje was, dat kon ze nooit meer vergeten. Vele jaren nadien leerde ze iemand kennen. Ze trouwden en kregen kinderen. Ze had een leuke baan en fijne collega’s. Heel soms vertelde ze dan wel eens iets over die nonnen, maar ze zag aan de blikken dat ze het toch niet zo begrepen zoals zij het had ondergaan. Dat kon ook niet.
En zo gaan zomers aan haar voorbij zonder een zomerkoninkje of perzik. Er is iets onherstelbaar beschadigd dat nooit meer heelt.

Cor Snijders

« Terug naar overzicht